کاتچین ها ترکیبات فیتوشیمیایی هستند که در غلظت های بالا در انواع غذاها و نوشیدنی ها از جمله چای سبز درجه یک یافت می شوند.
چهار مشتق اصلی کاتچین شامل اپی کاتچین (EC)، اپی گالوکاتچین (EGC)، اپی کاتچین گالات (ECG) و EGC گالات (EGCG) وجود دارد.
EGCG قوی ترین این کاتچین ها است. غلظت بالایی از کاتچین را می توان در شراب قرمز، لوبیا، انگور سیاه، زردآلو و توت فرنگی یافت.
غلظت EC در سیب، شاه توت، لوبیا، گیلاس، انگور سیاه، گلابی، تمشک و شکلات بالا است.
در نهایت، EGC، ECG و EGCG در غلظت‌های بالا هم در چای سیاه و هم در چای سبز یافت می‌شوند.
دیابت، عوامل خطر قلبی عروقی، چاقی، کلسترول بالا، آترواسکلروز، بیماری پارکینسون، بیماری آلزایمر و سایر اختلالات مرتبط با افزایش سن عوامل پلی فنول هایی که در انسان به خوبی جذب می شوند عبارتند از ایزوفلاون ها و اسید گالیک و پس از آن کاتچین ها، فلاوانون ها و گلوکوزیدهای کورستین با سینتیک های مختلف.
مطالعات متعددی در مورد اثر ضد تومریزاسیون عصاره چای سبز (کاتچین) انجام شد. مطالعات گزارش می دهند که کاتچین ها از اندام های مختلف مانند روده، ریه، کبد، پروستات و سینه در برابر مواد سرطان زا شیمیایی محافظت می کنند.
Xu et al. مطالعه ای بر روی موش ها انجام داد و آزمایش آنها گزارش داد که مهار تشکیل 8-هیدروکسی دی اکسی گوانوزین در DNA ریه توسط چای سبز و EGCG با توانایی آنها در مهار تومورزایی ریه مطابقت دارد.
حمایت از این مطالعه انجام شده توسط ژو و همکاران، آنها اثرات محافظتی چای یا اجزای آن را بر اختلال عملکرد سیستم ایمنی در طول رشد تومور و سرطان زایی در موش ها مورد مطالعه قرار دادند و دریافتند که چای و اجزای آن اختلال عملکرد ایمنی را در موش های تحت درمان بهبود می بخشد.
با چندین مطالعه مشهود که توسط بسیاری از محققان انجام شده است، کاتچین های چای سبز دارای فعالیت ضد تکثیر و فعالیت هیپولیپیدمیک هستند.
همچنین مشخص شد که آنها از سمیت کبدی جلوگیری می کنند. این بود که تزریق پلی فنل چای سبز (GTP) منجر به مهار تقریباً کامل متاستازهای ناحیه دوردست شد.
علاوه بر این، مصرف GTP باعث آپوپتوز قابل توجه سلول های سرطانی پروستات می شود که منجر به مهار رشد، پیشرفت و متاستاز سرطان پروستات به نقاط دوردست می شود.
